Amok maken aan het strand

(For English, scroll down)

We zijn weer terug in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, waar we afgelopen maandag al even een korte stop hadden gemaakt op doorreis van Battambang naar Sihanoukville. Terug in de grote stad na een paar dagen luieren op het strand. Sihanoukville is het Scheveningen van Cambodja met een strand voor elke smaak. Hoe verder van de stad, hoe rustiger de stranden en meer 'laid back' de sfeer en de strandtenten. Toen we er maandagavond aankwamen, was het nog een flink stuk met een tuk tuk naar het zuiden om bij Otres beach te komen, het strand waar wij een bungalow hadden geboekt. Een bungalow van bamboe, om precies te zijn. Met een muskietennet boven het bed en een hangmat op het bamboebalkon. Hoe laid back en relaxed wil je het hebben? 's Ochtends zaten we er lang te ontbijten om aan het begin van de middag naar het strand te verhuizen bij strandtent Chez Paou, die prettige ronde hangstoelen onder zijn rieten parasols had staan. De zeewind zorgde voor enige verkoeling. De zee zelf deed dat minder, het water was warm. 

De reis naar Sihanoukville nam een hele dag in beslag. Vanuit Battambang was het vijf uur rijden naar Phnom Penh en van daar, na een uurtje wachten, nog eens vijf uur naar Sihanoukville. In Battambang, een plaats in het noordwesten van Cambodja, hebben we niet zo veel gedaan. Ten eerste was het nog steeds bloedheet, ten tweede was er veel gesloten: het was immers Khmer Nieuwjaar, wat al was begonnen op de avond voor we Siem Reap verlieten. Op het prettige grote dakterras van ons hotel konden we elke avond genieten van vuurwerk, nadat we langs de marktkraampjes bij de rivier hadden geslenterd. Op het Marktplein bij diezelfde rivier stond een podium waar plaatselijke beroemdheden optraden en de Battambangers rond tafeltjes zaten. Feest betekent eten. Dus, dachten wij, waarom gaan wij niet eens Cambodjaans leren koken? 

Op zondagmiddag om half vier zaten we klaar bij restaurant Smokin' Pot, waar ook cursussen worden aangeboden. De eigenaar liep een beetje nerveus rond, de andere cursisten waren laat. Uiteindelijk kwamen ze niet opdagen en togen wij om vier uur met hem en zijn zoontje op een open bak achter een brommer, bestuurd door zijn vader, naar de markt om ingrediënten te kopen voor drie gerechten. We kochten verse vis, die levend en wel op een bak met ijs lag en door de visvrouw ter plekke een kopje kleiner werd gemaakt. We kochten verse groenten en kruiden, verse oesterzwammen en kokosrasp en een stuk rundvlees. Terug op de open bak reden we naar een rustige weg net buiten Battambang waar de open kookstudio was. Er stonden zes wokken op een pit, een grote stoompan en tafels met planken, messen en vijzels. We konden aan de slag: we gingen Amok maken, een van de bekendste Khmer-gerechten. Amok is een soort kruidenpasta waar je vis, kip of rundvlees aan toe kan voegen en dat je stoomt in een bananenbad. Ook maakten we vis- en rundvleessoep. We waren snelle leerlingen en om half zes konden we aan tafel. Een heerlijke zelfgemaakte maaltijd. Het recept hebben we goed onthouden. Op de terugweg moesten ook wij eraan geloven: natgegooid voor Khmer-nieuwjaar. 

Op het strand van Otres beach hebben we niet veel meer gemerkt van de nieuwjaarsfeesten. Daar waren weer ander soort feesten. Er liepen nogal wat jonge backpackers rond in Otres beach en die hebben natuurlijk zekere behoeftes. Daar speelde een bar annex guesthouse tegenover het onze fijn op in. Woensdagnacht klonk er tot 2.30 's nachts bonkende house over het strand als opwarming voor een feest in de jungle. Dan heb je toch even spijt van een huisje van bamboe... Het heeft niet veel gescheeld of ik was woedend onze bungalow uitgelopen om amok te gaan maken aan de overkant. En het fijne was, de volgende dag ging het vanaf 9.00 weer door: afterparty van het junglefeest. Hoe lang is het ook alweer geleden toen ik dat zelf nog leuk vond? Ja ja, we worden oud. Gelukkig was het die avond en de nacht die volgde voorbij en ervoeren we weer hoe heerlijk stilte kan zijn. 

Hét liedje van Khmer New Year 2017: 'Rom Ahn Jek' van Preap Sovath ft. Kanha
https://youtu.be/C-UcTAHWsC8 (Clip opgenomen op Otres beach)

English translation

Running amok at the beach 

We are back in Phnom Penh, the capital of Cambodia, where we already were earlier this week for a short stop on our way from Battambang to Sihanoukville. Back in the big city after a few days lazing on the beach. Sihanoukville is the major beach resort of Cambodia with a beach for every taste. The further away from the city, the quieter the beaches and the more laid back the atmosphere and the beach bars. After we arrived by minibus in Sihanoukville on Monday evening, we still had to cover quite a distance by a tuk tuk to the south to get to Otres beach, the beach where we had booked a bungalow. A bamboo bungalow, to be precise. With a mosquito net above the bed and a hammock on the bamboo verandah. How laid back and relaxed do you want it to be? In the morning we enjoyed long breakfasts at the verandah before moving to the beach at Chez Paou's beach bar, who had nice lounge chairs under wicker parasols. The sea wind provided some cooling. The clear sea itself far less, the water was hot. 

The trip to Sihanoukville took a whole day. From Battambang it was a five-hour drive to Phnom Penh and from there, after a stop over of an hour, another five hours to Sihanoukville. In Battambang, a town in northwest of Cambodia, we didn't do that much. First, it was still very hot, secondly, a lot was closed: after all, it was Khmer New Year, which had already begun the night before we left Siem Reap. On the nice big roof terrace of our hotel we could enjoy fireworks every night after we had strolled along the market stalls by the river. On the Market Square along the same river was a stage where local celebrities performed and the Battambangers sat around tables to eat. Party means food. So, we thought, why don't we try to learn to cook Cambodian? 

On Sunday afternoon at half past four we were at restaurant Smokin' Pot, where courses are offered. The owner was a little nervous as the other participants were late. At last they did not show up and we traveled with him and his son in an open cart behind a moped driven by his father to the market to buy ingredients for three dishes. We bought fresh fish, which was kept alive in a bowl of ice, but killed and cleaned by the lady on the spot. We bought fresh vegetables and herbs, fresh oyster mushrooms, coconut and a piece of beef. Back on the cart we drove to a quiet road just outside Battambang where the al fresco cooking studio was. There were six woks on stoves, a large steam pan, and tables with cutting boards, knives and mortars. We were all set to make some Amok, one of the best known Khmer dishes. Amok is a dish made with a kind of herbal paste to which you add fish, chicken or beef, which you steam in a banana leaf until ready. We also made fish soup, as well as beef stir fry. We were fast students and at half past five we sat down to try our own produce. A delicious home-made meal. We remembered the recipes well. On the way back in the open cart we couldn't hide: plenty of water thrown at and over us to celebrate Khmer New Year. 

On the beach of Otres we didn't notice much anymore of the new year's festivals. There was however another kind of party. There are a lot of young backpackers hanging around in Otres and of course they have obvious party needs which are catered for. There was a bar attached to the guesthouse opposite ours. On Wednesday night the beats of their house music bounced over the beach until around 2.30 in the night, as a warming up for a dance event in the nearby jungle. Then you're less happy with your house of bamboo ... it wouldn't have taken much more or I would have crossed over to run some amok on the other side. And guess what, the next morning it started again at 9 am: the after party which went on the whole day. How long ago did I enjoy these kind of schedules? Yes, yes, we are getting old. Fortunately, late Thursday evening they got tired as well, and the night that followed we could experience again how wonderful silence can be.